- szczęśliwiec
- 1. chançard2. veinard
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
szczęśliwiec
Regardez d'autres dictionnaires:
szczęśliwiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. szczęśliwiecwcze || szczęśliwiecwcu; lm M. szczęśliwiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który ma szczęście, powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oto szczęśliwiec, który zgarnął wszystkie nagrody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęśliwiec — m II, DB. szczęśliwiecwca; lm M. szczęśliwiecwcy, DB. szczęśliwiecwców «człowiek, któremu się poszczęściło; człowiek szczęśliwy» Należał do tych szczęśliwców, którzy zawsze wygrywają … Słownik języka polskiego
szczęściarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek, któremu się szczęści, któremu się w czymś poszczęściło, mający w życiu szczęście; szczęśliwiec» Szczęściarz z niego, wygrał na loterii … Słownik języka polskiego
